Γνωριμία με τον Σύνδεσμο Θεραπευτικής Ιππασίας

Η θεραπευτική αξία της ιππασίας για άτομα με αναπηρία ήταν γνωστή στους Έλληνες, από τον 5ο π.Χ. αιώνα. Μία φράση που ιστορικοί αποδίδουν στον Ιπποκράτη, είναι «Η ιππασία στον καθαρό αέρα δυναμώνει τους μυς και τους κρατά σε καλή κατάσταση».

Το 1952, η Δανή Liz Hartel, χτυπημένη από πολιομυελίτιδα, με μερική παράλυση και στα δύο κάτω άκρα, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο Ιππικής Δεξιοτεχνίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία των πρώτων κέντρων θεραπευτικής ιππασίας στη Σκανδιναβία και την Αγγλία.

Το 1983, η θεραπευτική ιππασία αρχίζει να εφαρμόζεται και στην Ελλάδα, με πρωτοβουλία της Aideen Lewis. Το 1992, συγκροτήθηκε ο «Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας» -ΣΘΙΕ, ένα σωματείο εθελοντικού, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με ουσιαστική κοινωνική δραστηριότητα, που ένα χρόνο αργότερα αναγνωρίστηκε και ως αθλητικό σωματείο.

Αφού ο Σύνδεσμος φιλοξενήθηκε στο Κέντρο Ιππασίας στου Γουδή, τον Ιανουάριο του 2004 μεταφερθήκαμε στο χώρο που εδρεύει σήμερα (Π. Κανελλοπούλου 10). Το δικαίωμα χρήσης δόθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Έχοντας τον δικό του χώρο ο ΣΘΙΕ αναπτύχθηκε. Έχοντας λοιπόν την κατάλληλη υποδομή, απέκτησε περισσότερα άλογα και διεύρυνε τις δραστηριότητές του. Διαμόρφωσε το χώρο έτσι ώστε να αποτελεί ένα πρότυπο κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας. Εκτός των συνεδριών Θεραπευτικής Ιππασίας, ανέπτυξε πρόγραμμα εκπαίδευσης εκπαιδευτών και πρόγραμμα πρακτικής άσκησης φοιτητών ειδικοτήτων σχετικών με την αποκατάσταση.